Η παραλία Μανδρακίου στην πόλη της Ρόδου σχεδιάστηκε από τους Ιταλούς σαν ένα νέο, σύγχρονο, εμπορικό, τουριστικό και ψυχαγωγικό κέντρο έξω από τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης με μεγάλη προσοχή κι υποδειγματική οργάνωση. Ακόμα και σήμερα εξυπηρετεί θαυμάσια αυτές τις λειτουργίες, δημιουργώντας παράλληλα ένα ευχάριστο και καλαίσθητο περιβάλλον.
Το συγκρότημα του κτιρίου ΕΛΛΗ βρίσκεται στην θέση KUM BURNU ή PUNTA DELLA SABIA, οριοθετώντας μαζί με το κτίριο του ΝΟΡ και του εστιατορίου το βορεινό όριο της πόλης και της πλατείας Κουντουριώτη – PIAZZA 23 MARZO- που περικλείεται δυτικά από τα συγκρότημα Τεκκέ Μουράτ Ρέις, ανατολικά από την θάλασσα και νότια από το κτίριο της Νομαρχίας.
Κατασκευάστηκε την περίοδο 1936-1938, μάλλον σε σχέδια του ιταλού αρχιτέκτονα Armando Bernabiti, ως κτίριο λουτρικών εγκαταστάσεων και αναψυκτήριο μαζί με την εξέδρα καταδύσεων μέσα στην θάλασσα (τραμπολίνο).
Ξεχωρίζει για την εκλεκτική μορφή που διακρίνει την αρχιτεκτονική της εποχής, άριστα συνδυασμένο, όμως, με «ανατολικές» λεπτομέρειες. Έχει «δυνατή» κάτοψη, είναι άριστα ενταγμένο στον χώρο και κυρίαρχο στοιχείο στην όλη σύνθεση είναι η κυλινδρική αίθουσα με τα μεγάλα τοξωτά ανοίγματα, στεγασμένη με τρούλο με μικρά ρομβοειδή ανοίγματα. Από αυτή πήρε το αρχικό του όνομα το συγκρότημα «La Ronda».
Αποτελεί το σημαντικότερο παράδειγμα κτιρίου λουτρικών εγκαταστάσεων. Στο ισόγειο φιλοξενούσε αποθηκευτικούς χώρους για κανώ, βάρκες, σάνταλα κτλ, καθώς και σιδερωτήριο και κουζίνα, που εξυπηρετούσε τον όροφο μέσω εσωτερικής κλίμακας. Το κτίριο της βόρειας πτέρυγας στέγαζε αποδυτήρια στον όροφο και στο ισόγειο.
Μετά την απελευθέρωση το ισόγειο του βασικού κτιρίου μετατράπηκε σε λέσχη του πληρώματος του αμερικανικού πολεμικού πλοίου «CURIER» πάνω στο οποίο λειτουργούσε τότε η «Φωνή της Αμερικής». Έτσι, διασπάστηκε το ισόγειο από τον όροφο. Στον όροφο λειτούργησαν κατά καιρούς διάφορα νυχτερινά κέντρα, bars κτλ.
Το 1987 το Υπουργείο Πολιτισμού το χαρακτήρισε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
